کد مطلب:231274 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:221
حضور دائم
به استناد قرآن كریم، و روایات بسیار یكی از معتقدات قطعی همه ی مسلمین، عرضه ی اعمال توسط دو ملك مقرب به محضر پروردگار، یا پیامبر و ائمه علیهم السلام می باشد از جمله آیاتی كه دلالت بر این مطلب دارند دو آیه ذیل است:
الف: (و ان علیكم لحافظین - كراما كاتبین - یعلمون ما تفعلون). [1] .
به راستی بر شما نگهبانانی هستند، نویسندگانی گرامی كه آن چه را می كنید می دانند.
[ صفحه 85]
ب: (و قل اعملوا فسیری الله عملكم و رسوله و المؤمنون...). [2] .
بگو عمل كنید كه خدا و پیامبرش و مؤمنان راستین رفتارتان را به زودی خواهند دید.
مفسر گرانمایه، شیخ ابوعلی طبرسی در تفسیر خود در مورد آیه ی اخیر عباراتی دارد كه ترجمه ی آن این است [3] .
«عالمان شیعی احادیثی نقل نموده اند حاكی از این كه، اعمال امت در روزهای دوشنبه و پنج شنبه بر پیامبر و ائمه عرضه می شود، و ایشان از آن ها آگاه می گردند. مقصود از مؤمنون در آیه یاد شده، ائمه هستند».
«موسی بن سیار» می گوید: در محضر حضرت رضا علیه السلام به دروازه ی شهر طوس رسیدیم، صدای گریه ای شنیده شد. حضرت رضا علیه السلام شتابان از اسب پیاده شده و به سوی جنازه ای رفتند و آن را بدوش گرفته و مانند مادر مهربانی كه از كودكش دلجویی می كند به آن میت اظهار محبت می كرد، سپس به من فرمود:
ای موسی بن سیار! هر كس جنازه ی یكی از دوستان ما را تشییع كند، از گناهان خود بیرون رود، همچون روزی كه از مادر به دنیا آمده و هیچ گناهی بر او نیست.
و چون آن میت در كنار قبرش بر زمین گذاشته شد، دست خود را بر سینه ی او نهاد و فرمود:
ای فلان! مژده باد تو را به بهشت كه پس از این ساعت بر تو، ترسی نیست.
[ صفحه 86]
به امام رضا علیه السلام عرض كردم: فدایت گردم، آیا این مرد را می شناسی؟ چون این جا، سرزمینی است كه تاكنون قدم بر آن ننهاده بودی!
حضرت فرمود: ای موسی بن سیار! مگر نمی دانی كه اعمال شیعیان ما، هر صبح و شام بر ما عرضه می كند؟ پس، از خدا برای گنه كاران عفو و بخشش و برای توفیق یافتگان در امور خیر پاداش نیك مسئلت می نمائیم. [4] .
همچنین مضمون نامه ای كه برای شیخ مفید از ناحیه ی مقدس حضرت مهدی علیه السلام صادر شده، حاكی از آگاهی امام از وضعیت و احوال شیعیان است، چنانچه آمده است: «ما بر اخبار و احوال شما آگاهیم و چیزی از اوضاع شما بر ما، پوشیده و مخفی نمی ماند». [5] .
بنابراین، انسانی كه خود را در محضر امام عصر علیه السلام می یابد، در راه دفاع از ارزشهای ولایت از مال، امكانات و توانائی ها بایستی مایه بگذارد. بالاتر از آن در راه مبارزه با شیطان و خواسته های نفسانی، از لذت هایش، از خوشی هایش، از آرزوهایش بگذرد و در مقابل وسوسه های پیاپی شیطان و جاذبه های همیشگی گناه و فریبندگی های نیرومند دنیا، مقاومتی سخت و طولانی داشته باشد.
علی بن جهم گوید: از امام رضا علیه السلام پرسیدم: فدایتان شوم میل دارم بدانم موقعیت و اعتبار من نزد شما چگونه است؟
[ صفحه 87]
حضرت فرمود: نظر كن، من نزد تو چگونه ام. [6] .
بنابراین با بی مبالاتی و عدم پرهیز از گناه، خود را «شیعه ی منتظر» دانستن، یا بالاتر از آن خود را «یاور منتظر» به شمار آوردن پنداری است غلط و بیهوده!.
الف: (و ان علیكم لحافظین - كراما كاتبین - یعلمون ما تفعلون). [1] .
به راستی بر شما نگهبانانی هستند، نویسندگانی گرامی كه آن چه را می كنید می دانند.
[ صفحه 85]
ب: (و قل اعملوا فسیری الله عملكم و رسوله و المؤمنون...). [2] .
بگو عمل كنید كه خدا و پیامبرش و مؤمنان راستین رفتارتان را به زودی خواهند دید.
مفسر گرانمایه، شیخ ابوعلی طبرسی در تفسیر خود در مورد آیه ی اخیر عباراتی دارد كه ترجمه ی آن این است [3] .
«عالمان شیعی احادیثی نقل نموده اند حاكی از این كه، اعمال امت در روزهای دوشنبه و پنج شنبه بر پیامبر و ائمه عرضه می شود، و ایشان از آن ها آگاه می گردند. مقصود از مؤمنون در آیه یاد شده، ائمه هستند».
«موسی بن سیار» می گوید: در محضر حضرت رضا علیه السلام به دروازه ی شهر طوس رسیدیم، صدای گریه ای شنیده شد. حضرت رضا علیه السلام شتابان از اسب پیاده شده و به سوی جنازه ای رفتند و آن را بدوش گرفته و مانند مادر مهربانی كه از كودكش دلجویی می كند به آن میت اظهار محبت می كرد، سپس به من فرمود:
ای موسی بن سیار! هر كس جنازه ی یكی از دوستان ما را تشییع كند، از گناهان خود بیرون رود، همچون روزی كه از مادر به دنیا آمده و هیچ گناهی بر او نیست.
و چون آن میت در كنار قبرش بر زمین گذاشته شد، دست خود را بر سینه ی او نهاد و فرمود:
ای فلان! مژده باد تو را به بهشت كه پس از این ساعت بر تو، ترسی نیست.
[ صفحه 86]
به امام رضا علیه السلام عرض كردم: فدایت گردم، آیا این مرد را می شناسی؟ چون این جا، سرزمینی است كه تاكنون قدم بر آن ننهاده بودی!
حضرت فرمود: ای موسی بن سیار! مگر نمی دانی كه اعمال شیعیان ما، هر صبح و شام بر ما عرضه می كند؟ پس، از خدا برای گنه كاران عفو و بخشش و برای توفیق یافتگان در امور خیر پاداش نیك مسئلت می نمائیم. [4] .
همچنین مضمون نامه ای كه برای شیخ مفید از ناحیه ی مقدس حضرت مهدی علیه السلام صادر شده، حاكی از آگاهی امام از وضعیت و احوال شیعیان است، چنانچه آمده است: «ما بر اخبار و احوال شما آگاهیم و چیزی از اوضاع شما بر ما، پوشیده و مخفی نمی ماند». [5] .
بنابراین، انسانی كه خود را در محضر امام عصر علیه السلام می یابد، در راه دفاع از ارزشهای ولایت از مال، امكانات و توانائی ها بایستی مایه بگذارد. بالاتر از آن در راه مبارزه با شیطان و خواسته های نفسانی، از لذت هایش، از خوشی هایش، از آرزوهایش بگذرد و در مقابل وسوسه های پیاپی شیطان و جاذبه های همیشگی گناه و فریبندگی های نیرومند دنیا، مقاومتی سخت و طولانی داشته باشد.
علی بن جهم گوید: از امام رضا علیه السلام پرسیدم: فدایتان شوم میل دارم بدانم موقعیت و اعتبار من نزد شما چگونه است؟
[ صفحه 87]
حضرت فرمود: نظر كن، من نزد تو چگونه ام. [6] .
بنابراین با بی مبالاتی و عدم پرهیز از گناه، خود را «شیعه ی منتظر» دانستن، یا بالاتر از آن خود را «یاور منتظر» به شمار آوردن پنداری است غلط و بیهوده!.
[1] انفطار(82):10و12.
[2] توبه (9):105.
[3] مجمع البيان، ج 5، ص 69.
[4] بحارالانوار، ج 49، ص 98.
[5] احتجاج طبرسي، ج 2، ص 596.
[6] بحارالانوار، ج 75، ص 118، ح 2.